 |
| Foto: Hans Adema |
Langs de binnencirkel
van de kruidentuin staat tegen het muurtje een mooie pol muurleeuwenbek. De
muurleeuwenbek is één van de mooiste muurplanten van Nederland, die van de
vroege lente tot laat in de herfst bloeit. De plant is echter oorspronkelijk
niet inheems. Het areaal beperkte zich vroeger tot het noorden en midden van
Italië, Slovenië en Kroatië. Maar vanwege de mooie bloemen is de plant al vroeg
op veel plaatsen ingevoerd en ingeburgerd. De eerste muurleeuwenbekken werden
begin 17e eeuw in Nederland gekweekt en wel in Delft. Van nature is
het een rotsplant, die zich in onze stenen steden uitstekend op zijn plaats
voelt. De plant heeft aan dunne spleten in muren genoeg
om zich te vestigen, maar verdwijnt op veel plaatsen helaas door
restauratiewerkzaamheden waarbij hard cement, zoals Portland cement gebruikt
wordt. Portlandcement is giftig voor de meeste muurplanten. Een heel leuke
aanpassing aan zijn steenmilieu is de verspreiding van de zaden. Zodra deze
rijp zijn, kromt de vruchtsteel zich zo dat de zaden in muurvoegen of spleten
gedrukt worden. De zaden die op de grond vallen worden door mieren versleept,
ondanks het feit dat ze geen ‘mierenbroodje’ hebben.
Hans Adema
mierenbroodje zelfst.naamw. [plantkunde] aanhangsel aan zaden of vruchten van sommige plantensoorten, dat als voedsel kan dienen voor mieren Bron: Wikiwoordenboek
 |
| Foto: Hans Adema |
1 opmerking:
Mooi bloemetje is dat toch! Mijn hele tuin staat er mee vol. En de bijen vinden het erg lekker!
Een reactie posten